تاحالا شده که یه فیلم استرس زا تماشا کرده و همزمان از اون لذت برده باشین؟! واسه خیلی از افراد رفتن به سینما راهی سریع واسه کاهش استرسه چون هدف خیلی از تماشای یه فیلم اینه که واسه ساعاتی محدود هم که شده از نگرانی زندگی روزمره و مشکلاتی که با اون درگیرن فارغ باشن. اما بعضی وقتا با تماشای یه فیلم عکس این موضوع اتفاق میفته چون داستان فیلم به شما اجازه نمی ده مغز خود رو در حالت خاموش و استراحت بذارین و هر دقیقه از اون بر استرس و اضطراب شما خواهد اضافه کرد و هیچ راه حلی واسه فرار از این استرس جز تماشای ادامه فیلم و رسیدن به نتیجه گیری پایانی ندارین.
این موضوع همیشه هم بد و آزار دهنده نیس چون بعضی از بهترین فیلمای تاریخ سینما واسه به رقابت کشیدن قلب، ذهن و البته ثبات عاطفی ما ساخته شدن. در بعضی از فیلما از شخصیتای شرور واسه ناآرام کردن ما در روی صندلی سینماها استفاده می کنن و بعضی وقتا سناریویی آزار دهنده ما رو در آخر استرس و اضطراب فرو می بره. به هر ترتیب بعضی از فیلما دقیقاً می دونن که چیجوری باید دکمه های استرس تماشاگران رو در بدترین و شدیدترین شکل ممکن فشار بدن و ما هم به خاطر همین عاشق این فیلما هستیم.
در ادامه می خوایم قسمت دوم مطلب «۱۲ فیلم استرس زا و دردناکی که از تماشای اون ها لذت میبرین» رو تقدیم شما کنیم.
۷- زیر پوست (۲۰۱۳)
بعضی وقتا صحبت کردن در مورد چیزی که تو یه فیلم استرس زا شما رو دچار استرس می کنه کار بسیار سختیه چون خود بیننده هم نمی دونه که چه چیز در فیلم باعث استرس اون می شه.
در مورد فیلم «زیر پوست» (Under the Skin) ساخته جاناتان گلیزر فهمیدن این موضوع بسیار ساده تره چون جواب شما به اینجور سوالی در مورد این فیلم دو کلمه میشه: همه چیز! فیلمبرداری فیلم، موسیقی، بازی بازیگران، صداگذاری و تدوین همه به طور خاص طوری بوجود اومده ان که تنها یه هدف رو دنبال می کنن و اونا هم نیم خیز نگه داشتن بیننده در تموم طول فیلمه. نتیجه این مشارکت خیره کننده ساخت فیلمی رقابت برانگیز و بسیار آزار دهنده س که بیشتر اونو حس می کنین. مطمئنا تماشای این فیلم استرس زا بسیار سخته و اگه قبول ندارین صحنه مربوط به ساحل رو به یاد بیارین که در عین دردناک بودن فیزیکی، واسه تماشاگر هم از دید روانی و عاطفی دردناکه.
اما با تموم این شرایط «زیر پوست» همزمان شما رو درگیر خود می کنه.
این فیلم اونقدر در جزییات دقیق و موشکافانه عمل کرده و اونقدر داستان سرایی جاه طلبانه و تغییر لحن خیره کننده ای داره که بیننده رو انگار هیپنوتیزم کرده و به درون دنیای تاریک خود فرو می بره تا موضوعات پیچیده هویت، اخلاق و معنی واقعی آدم بودن رو مورد بررسی بذاره. در مرکز این سفر ماجراجویانه و شناختی، شخصیت اسکارلت جوهانسون قرار داره که شاید عجیب ترین و قوی ترین نقش آفرینی خود رو انجام داده. هر چی در مورد نقش آفرینیای فیلم سخن بگیم بهتر میشه. هر گاه هنگام تماشای این فیلم استرس زا دچار اضطراب و نا آرومی شدید بدونین که زیبایی و معنی فیلم رو گرفتین.
۸- دشمن (۲۰۱۳)
فیلم «زیر پوست» تنها فیلم ساخته شده در سال ۲۰۱۳ در به رقابت کشیدن هویت و شرایط انسانی نبود. تریلر روانشناسانه دنیس ویلنوو با نام «دشمن» (Enemy) هم در عمق همین پرسشای اگزیستانسیالیستی فرو رفته بود. تنها فرق در این بود که ویلنوو دیدگاهی به طور کاملً شخصی رو در مورد این داستان درام در پیش گرفت. این فیلم براساس رمانی از یه نویسنده پرتغالی به نام خوزه ساراماگو ساخته شده و مشقتای یه مرد معمولی رو روایت می کنه که زندگی دوران میانسالی اون پس از دیدن مردی دقیقاً مثل خود تو یه فیلم دچار آشوب می شه.
اگه همین داستان هم به اندازه کافی واسه شما ترسناک و عجیب و ناشناس باید بدونین که این تنها گرم شدن ساراماگو واسه رسوندن استرس شما به منتهی الیه اون هستش.
چیزی که بعد از این ماجرا می بینین مطالعه دقیق، خشن و استرس زای هویت و تنهایی مدرنه. جیک جیلنهال که در این فیلم نقش دو شخصیت رو با هنرمندی تموم بازی کرده و ویلنوو هم اونقدر داستان پردازی خیره کننده و جاه طلبانه ای در این فیلم داشته که فیلم «دشمن» رو به نقطه عطف دوران حرفه ای اون تبدیل می کنه.
تماشای این فیلم استرس و ترسی شدیدی رو به بیننده وارد می کنه و فیلم پر از تارهای پیچیده طعنه ایه که ویلنوو به جای تلاش واسه باز کردن اونا، تموم تلاش خود رو واسه تقویت استواری این تارها انجام میده.
تماشای این فیلم مانند اینه که مانند یه حشره در داخل تارهای قوی و پیچیده عنکبوت گیر افتاده باشین و هر لحظه به سمت مرکز مرگبار اون کشیده شید. از این رو فیلم «دشمن» یکی از اون فیلم هاییه که نه فقط تماشای اون شما رو دچار استرس می کنه بلکه حتی بعد از تموم شدن فیلم هم هنوز با خود کلنجار می رید که از اتفاقاتی که در فیلم افتاده سر دربیارین.
۹- نزول (۲۰۰۵)
این روزا ساختن فیلم ترسناکی که واقعا بینندگان رو بترسونه سخت شده.
چیزی که فیلم «نزول» (The Descent) ساخته رسیدن مارشال رو به یه فیلم خاص تبدیل کرده تنها بی اشکال بودن اون در ژانر وحشت نیس بلکه این فیلم که در واقع سه قسمته تا سرحد جنون شما رو می ترسونه؛ کاری که خیلی از فیلمای امروزی دارای برچسب «ترسناک» از انجام اون عاجزند. فیلم در اول یه درام روانشناسانهه که شما رو از خواب بیدار می کنه و در ادامه به یه کابوس ترس از مکانای تنگ و تاریک که داستان اون تو یه غار زیرزمینی میگذره تبدیل شده و در آخر به خونریزی و کشتار به وسیله موجوداتی عجیب و غریب می رسه.
داستان فیلم رسیدن مارشال در مورد شش زنه که دوستان قدیمی بوده و تصمیم می گیرن واسه هیجان و ماجراجویی به درون یه غار زیرزمینی عجیب برن. مارشال هیچ فرصتی رو در این فیلم واسه افزایش هیجان و استرس فیلم و تغییر راه داستان از دست نمی ده. ایشون این کار رو با اونقدر مهارتی انجام میده باعث می شه ضربان قلب شما همزمان از ترس و استرس شدیدا بالا بره. بعد از تماشای این فیلم استرس زا، از تاریکی، فضایای تنگ و محدود و پیچیدگیای عاطفی خطرناک و البته وارد شدن در هر غاری خواهید ترسید و اگه هم به فیلمای ترسناک علاقه دارین همزمان هم از اتفاقات درون فیلم دچار استرس شده و هم از تماشای یه فیلم بی اشکال ترسناک لذت میبرین.
۱۰- کریشا (۲۰۱۶)
اگه فیلم «نزول» یه سه گانه مقدس در دنیای فیلمای ترسناکه، سه گانه فیلم «کریشا» (Krisha) تریلری روانشناسانه،تلخ و تاریک با همون اندازه استرس زایی و تاثیرگذاریه.در این فیلم استرس زا و بسیار آزار دهنده که داستان اون تو یه منطقه ساکت حاشیه شهر و در خونواده ای از هم پاشیده اتفاق می افته، تری ادوارد شولتز آخر آشوب و تنش تو یه خونواده رو با نزاع در دوران تعطیلات و از همه مهم تر آخر اعتیاد تو یه درام دلهره آور ترکیب کرده. اینجور ترکیبی ترسناک باعث شده فیلمی بسیار استرس آور بوجود بیاد که به محض اکران خیلی از منتقدان اونو یه «حمله عصبی سینمایی» نامیدند. در مرکز ذوب شده این سوفله استرس زا شخصیت کریشا قرار داره که در آخر شکنندگی قرار داره.
از همون شروع داستان با داستان رستگاری و بخشش مواجه میشیم اما با ادامه اتفاقات روز شکرگزاری در این خونواده خیلی زود مشخص می شه که بعضی از زخما به کندی درمون پیدا میکنن. به سرعت یه روز واسه در کنار هم بودن و عیاشی و خوشگذرونی به سمت نگاه های از روی دشمنی و حرفای نیشدار جهت پیدا می کنه و اینجوری تنش و استرس واسه بیننده به آخر حد ممکن خود می رسه؛ درست مانند کتری آبی که کم کم می جوشه و سر میره. و وقتی این اتفاق میفته دیگه به طور کاملً مشخصه که زندگی شخصیتای داستان به روال قبل باز نخواد گشت و حال شما به عنوان تماشاگر هم به همین ترتیب. فیلم استرس زا و بی اشکال «کریشا» لیاقت عنوان «حمله عصبی سینمایی» واقعا داره چون هنگام به نمایش درآمدن تیتراژ پایانی واسه استنشاق مقداری هوای آزاد درمونده شدین. با این وجود تماشای کریشا واسه شما مورد پسند میشه.
۱۱- کشتار با اره برقی در تگزاس (۱۹۷۴)
بعضی وقتا یه فیلم نه به دلیل محتوایش بلکه به دلیل روشی که واسه ارائه این محتوا انتخاب شده بیننده رو دچار استرس در حال افزایش می کنه.
فیلم استرس زا و ترسناک «کشتار با اره برقی در تگزاس» (The Texas Chainsaw Massacre) به مقدار زیادی به دلیل محتوای ترسناکی که داره آزار دهنده س. این فیلم در مورد خونواده ای آدمخوار تو یه منطقه جنگلیه که چهره قربانیان خود رو مانند ماسک به صورت میزنن. اونا واسه طعمه های خود که گروهی نوجوون از همه جا بی خبر هستن دام گذاشته، اونا رو شکنجه داده و تلاش در کشتن و خوردن اونا دارن. اینجور داستان و محتوای خوفناکی حتی پردل و جربزه ترین و قصی القلب ترین طرفداران این ژانر رو روی صندلی خود نیم خیز می کنه.
بدتر از همه این که این داستان تا حدودی براساس یه ماجرای واقعی ساخته شده و این موضوع بیشتر از قبل تماشاگر رو در بهت و استرس فرو می بره.
این نکته آخر همون چیزیه که باعث شد خیلی از تماشاگران هنگام تماشای شاهکار خوفناک توب هوپر طاقت خود رو از دست بدن. اما بدتر از همه سبک ارائه این کشتار بود که باعث شد تماشاگران به آخر استرس دچار شن. فیلم استرس زا و بسیار آزار دهنده «کشتار با اره برقی در تگزاس» که با دوربین قدیمی ۱۶ میلیمتری فیلمبرداری شده و از بازیگرانی غیرحرفه ای استفاده می کنه به خاطر همین تماشاگر حس می کنه در حال تماشای یه فیلم مستنده و نه یه فیلم ترسناک خنده دار. این همون چیزیه که باعث موندگاری و خوفناکی «کشتار با اره برقی در تگزاس» در طول این همه سال شده.
حس بسیار واقعی شخصیتای فیلم تاثیر بسیار بدی روی تماشاگران داره و حتی بعد از گذشت ده ها هم با تماشای این فیلم حسی مشابه به تماشاگر دست میده. با اینحال که بسیاری این فیلم رو بهترین و ترسناک ترین فیلم ژانر وحشت تاریخ می دونن اما هنوزم از تماشای اون لذت میبرین.
۱۲- جاذبه (۲۰۱۳)
چی در مورد فیلم بی اشکال برنده جایزه اسکار آلفونسو کوارون هست که تا حالا گفته نشده؟ تریلر فضایی شدیداً استرس آور کوارون در پنج دقیقه ابتدایی خود جهنم رو واسه تماشاگر معنا می کنه و در طول ۸۵ دقیقه بعدی هم خوب تونسته وحشت و ترس بی انتهای شخصیتا رو حفظ کنه، حسی که خوب و به همه به تماشاگر منتقل می شه.
درست مانند فضانوردی که در داستان فیلم دچار پریشونی و گیجی و آشوب شده، انرژی پیشران و زیادی که از تماشای «جاذبه» (Gravity) به وجود میاد فرصت لحظه ای تفکر یا یه نفس کشیدن راحت رو به تماشاگر نمیده. فیلم «جاذبه» یه فیلم استرس زا اما جذابه که با تموم وجود خود به اون عکس العمل نشون میدید.
کوارون از هر چی که در دنیای سینما هست (صدا، فضا، موسیقی، جلوه های خاص، تدوین و چیزای دیگه ای به جز اینا) واسه کشیدن شما به درون ماجرای داستان و گیر انداختن شما در فضایی مشابه شخصیت اصلی داستان استفاده می کنه و این همون چیزیه که عمق وجود شما رو مجبور به عکس العمل می کنه.
نکته مهم دیگه داستان اینه که علاوه بر همه تاثیراتی که گفته شد، از دید عاطفی هم به این فیلم عکس العمل نشون میدید. سناریو تیز و فرساینده کوارون و برادرش، جوناس، در تموم طول فیلم ما رو روی صندلی هامون نیم خیز می کنه و تنها نگرانی ما این میشه که ایا شخصیت ساندرا بولاک می تونه خود رو به خونه برسونه یا خیر.
بازی خیره کننده بولاک هم نقش مهمی در واقعی جلوه کردن همه صحنه های داستان داره.
اینجوری، با اینجور ترکیبایی بی اشکال، فیلم استرس زا و آزار دهنده «جاذبه» یکی از فرساینده ترین فیلمای تاریخ از دید عاطفی میشه اما با تموم این شرایط بارها از تماشای اون لذت میبرین.
۱۰ فیلم وسترن دارای شاخصهای مدرن که از دیدن اونا لذت میبرین
بهترین فیلمای ژانر وسترن که از دیدن اونا پشیمون نمی شین
فیلمایی که دستکم تا چند روز شما رو دچار وحشت و توهم می کنن
۶ صحنه زد و خورد وحشیانه در فیلما که شما رو وحشت زده می کنن
