رُزالیا لومباردو وقتی فقط دو سال داشته در سال ۱۹۲۰ میلادی در اثر مریضی سینه پهلو جون خود رو از دست میده و این موضوع واسه پدرش غیر قابل تحمل بوده و بخاطر این از قهارترین مومیایی کننده اون زمان به نام «آلفردو سالافیا» درخواست می کنه تا دختر زیبایش رو در بهترین حالت ممکن مومیایی کنه.
«آلفردو سالافیا» در اون زمان یکی از ماهرترین مومیایی کننده ها و تاکسیدرمیستا به حساب می اومده و کاراش رو به بهترین شکل ممکن به انجام می رسونده. این موضوع رو میشه به روشنی در مومیایی رزالیا دید طوری که جسد هنوز پس از گذشت حدود صد سال از فوتش، بازم سالم و با تازگی دیده می شه.
مومیایی این دخترک قشنگتر به گونه ایه که انگار در زیر این تابوت شیشه ای به خواب عمیقی فرورفته س. گونه های ایشون بازم پف داشته و موهای بلوند و زیبایش روی پیشونی اش ریخته شدن.
تیم پزشکی در حال گرفتن عکس اشعه ایکس از اعضای داخلی بدن مومیایی هستن.
این مومیایی در سردابه کلیسای راهبان کاپوچین در پالرموی ایتالیا نگهداری می شه و جالبه بدونین که نه فقط ظاهر این جسد، بلکه همه اعضای داخلی بدن ایشون هم بازم سالم و بی تغییر باقی مونده ان.
در تصویر اشعه ایکس رزالیا، قلب و کبدش قابل تشخیص هستن.
رزالیا که با لقب «زیبای خوابیده» هم یاد می شه، به عنوان یکی از بهترین اجساد مومیایی شده جهان می شناسنش و مردم خیلی از گوشه و کنار دنیا واسه دیدن اون از نزدیک، به سردابه یاد شده مراجعه می کنن.
اما از دیگر مواردی که موجب جلب توجه زیاد بازیدکنندها می شه، پلک زدن چشمون این مومیاییه. در تصویر متحرک زیر مشاهده می کنین که رزالیا چشمون خود رو حدود دو سانتی متر باز کرده و بعد می بنده. در این روند میشه دید که چشمون آبی رنگ ایشون بازم بی تغییر باقی مونده و حتی در نور، درخشانی خود رو هم داره.
می گن این اتفاق در نتیجه تغییر دمای داخلی کاتاکومب (دخمه پر از قبر) شکل میگیره که باعث می شه پلکای ایشون حالتی از باز و بسته شدن رو تو ذهن بیننده تداعی کنه.
اما سرپرست سردابه کاپوچین، «داریو پیومبینو ماسکالی» در این رابطه فرضیه متفاوتی داره.
ایشون عقیده داره که پلک زدن چشمون رزالیا یه جور توهم چشمی و خطای دیده که در اثر زاویه نور شیشه محافظ روی صورت مومیایی ایجاد می شه.
وقتی روز در حال پایان یافتنه و زاویه نور تغییر می کنه، این طور انگار رزالیا چشمون خود رو چند بار باز و بسته می کنه.
پیومبینو ماسکالی در سال ۲۰۰۹ این موضوع رو کشف کرده و فهمید که وقتی کارگران موزه، تابوت مومیایی رو جا به جا کردن، در شکل بدن ایشون تغییر کوچیکی ایجاد شده و تازه در اون زمان فهمیدن که چشمون رزالیا هیچوقت به طور کامل بسته نبوده.
اما جالبه بدونین که کشف واقعی اون وقتی بود که تونست راز کار «آلفردو سالافیا» رو کشف کنه و فهمیده باشه که ایشون از چه روشی واسه مومیایی کردن این جسد استفاده کرده که هنوز پس از صد سال تا این اندازه سالم و تازه س.
در سال ۲۰۰۹ پیومبینو ماسکالی یکی از بستگانِ در قید زندگیِ مومیایی کننده موردبحث رو پیدا کرده و تونست از بین اسناد باقی مونده از سالافیا، راز کارش رو کشف کنه.
تصویر اشعه ایکس حالت دستا و پاهای زیبای خوابیده رو نشون میدن.
برخلاف روند عادی مومیایی که ارگانای داخلی بدن خالی شده و با نمک ناترون پر می شدن تا بدن سالم بمونه، سالافیا فقط یه سوراخ کوچیک در بدن ایجاد می کرده و مخلوطی از فرمالین، نمک زینک، الکل، اسید سالیتیک و گلیسیرین رو به بدن فوت شده تزریق می کرده.
همه مواد یاد شده، تاثیر خاصی دارن؛ فرمالین باعث کشته شدن و از بین رفتن باکتریا می شه.
ژلاتین از خشک شدن اعضای بدن پیشگیری می کنه.
اسید سالیتیک، موجب از بین رفتن قارچ از گوشت بدن می شه.
و جادوئی ترین ماده به کار رفته در مومیایی رزالیا، نمک زینک بوده که موجب سفت و سنگی شدن بدن جسد و حفظ ساختار گونه ها و چاله های بینی و مانعِ از بین رفتن اونا شده.
«زیبای خوابیده» یکی از هزاران مومیایی موجود در سردابه کاپوچین واقع در سیسیله و از جمله محبوب ترین و تشویق شده ترین اجساد این کلیسا هستش.
