امروز، پانزدهم می مصادفه با زادروز «ماریا رایشه»، ریاضیدان آلمانی که نقشی بسیار مهم و با ارزشی در حفاظت از «خطوط نازکا» داشت.
«خطوط نازکا» از جمله جنجالی‌ترین و باحال‌ترین پدیده‌هاییه که از تمدن نازکا بر جا مونده. نازکا یه قوم بسیار قدیمی در کشور پرو بودن که در بین قرون هفتم تا یکم قبل از میلاد در صحراها و بیابان‌های پرو زندگی می‌کردن. خطوط بر جا مونده از این تمدن بسیار پیچیده و طولانی به شکل اشکال حیواناته که روی زمین ترسیم شده.
جذابیت خطوط نازکا در اینه که به جز از ارتفاع بسیار بالا قابل رویت نیستن.
از این‌رو فرض بر اینه که قوم نازکا هیچ‌گاه اثر هنری خود رو ندیده‌ان و شاید این خطوط، فرودگاهی واسه آدم‌فضایی‌ها بوده.
«ماریا رایشه»، ریاضیدان آلمانی
ماریا رایشه، در پانزدهم می سال ۱۹۰۳ میلادی در شهر درسدن به دنیا اومد. پس از فارغ‌التحصیل شدن در رشته‌های ریاضیات، جغرافیا و زبون‌های خارجی به پرو مهاجرت کرد.
ایشون در سال ۱۹۳۹ کار تدریس و ترجمه رو شروع کرد و همزمان، به خطوط نازکا علاقه‌مند شد و مسائل عجیبی دربارهٔ اونا کشف کرد.
رایشه در سال ۱۹۴۹ یافته های مطالعاتش در مورد خطوط نازکا رو در کتابی با عنوان «راز بیابان» منتشر کرد و با پول ناچیزی که بدست آورده بود واسه خطوط نگهبان گذاشت تا از بین نرن. تلاش‌های این ریاضیدان نتیجه داد و در سال ۱۹۹۵ این منطقه در فهرست جهانی قرار گرفت.
از اون پس، ماریا رایشه در پرو به عنوان یه قهرمون ملی شناخته می‌شد و به اون لقب «بانوی بزرگ نازکا» رو داده بودن. رایشه در اواخر عمر سرطان تخمدان گرفت و در سال ۱۹۹۸ درگذشت.
خطوط نازکا مجموعه‌ای از خطوطیه که در صحرای نازکا، یه دشت بایر واقع شده.
خطوط نازکا چیه؟
خطوط نازکا مجموعه‌ای از خطوطیه که در صحرای نازکا، یه دشت بایر واقع شده.
این دشت ۸۰ کیلومتر بین شهرهای نازکا و پالیا در پرو ادامه داره و در اون صدها شکل منحصربه‌فرد به چشم می‌خورد که بسیار عجیب هستن. این اشکال شامل خطوطی به شکل مرغ مگس‌خوار، عنکبوت، میمون، مارمولک و … هستن و نکته عجیب در موردشون اینه که به جز از فضا نمیشه دیدشون. یعنی مردم نازکا هیچوقت نمی‌تونستن اثری که خلق کرده‌ان رو به صورت منظم ببینن.
مساحتی که این خطوط رو پوشش می‌دهد، تقریبا ۵۰۰ کیلومتر مربعه
گفته می‌شه خطوط اسرارآمیز نازکا شباهتی عجیب به فرودگاهی مدرن داره.
این تصویر‌های باستانی به اندازه ای عجیب هستن که هنوز کسی نتونسته به قطع از راز اون پرده ورداری کنه.
بعضی این خطوط رو کار آدم فضایی‌ها می‌دانند و اونو مدرکی روشن بر وجود بیگانگان فضایی بشمار می‌بیارن.
بعضی از خطوط مستقیم تا بیشتر از ۵۰ کیلومتر ادامه دارن.
به صورت کلی ۸۰۰ خط مستقیم، ۳۰۰ شکل هندسی و ۷۰ تصویر جانوری حشره و آدم خطوط نازکا رو تشکیل داده‌ان. بعضی از خطوط مستقیم تا بیشتر از ۵۰ کیلومتر ادامه دارن. این در حالیه که درازای تصویر‌های جانوری از ۱۵ متر تا ۳۶۵ متر می‌رسد.
مساحتی که این خطوط رو پوشش می‌دهد، تقریبا ۵۰۰ کیلومتر مربعه و بزرگ‌ترین شکل‌ها در حدود ۲۷۰ متر درازا دارن.
به گزارش بعضی از کارشناسان باستان‌شناسی و اندازه‌گیری‌هایی که صورت داده‌ان، طول تصویر مرغ‌مگس‌خوار ۹۳ متر، کرکس ۱۳۴ متر، میمون ۹۳ متر در ۵۸ متر و عنکبوت ۴۷ متر برآورد شده‌ان.
غول بزرگ آتاکاما بیشتر از ۱۲۰ متر طول داره و با خطوط مشابه نازکا محاصره شده
دلیل موندگاری خطوط نازکا چیه؟
جالبه بدونین که سراسر صحرای نازکا با لایه‌ای قرمز رنگ از اکسیدآهن پوشیده شده و خطوط نازکا روی این زمین به صورت فرورفتگی‌هایی به عمق ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر ایجاد شده‌ان.
در واقع این خطوط با برداشتن سنگ‌ریزه‌هایی با پوشش اکسید آهن که سطح صحرای نازکا رو پوشونده، ساخته شده.
در جاهایی که این سنگفرش ورداشته شده، خاک رس روشنی در زیر ظاهر شد که اختلاف زیادی در طیف و رنگ با باقی بخش‌های دشت داشت.
این خطوط به دلیل خشکی بسیار زیاد، باد کم و شرایط آب و هوایی ثابت منطقه نازکا، به قوت خود باقی‌مونده‌ان. خوبه بدونین که صحرای نازکا یکی از خشک‌ترین مناطق زمینه و دمای اون در تموم سال در حدود ۲۵ درجه سانتی‌گراده.
تصویر یه وال در میان خطوط نازکا
چه فرضیه‌هایی در مورد فوت وفن‌ها و سازندگان این خطوط مطرحه؟
بیشتر از یکصد سال از اولین کشف خطوط نازکا گذشته و فرضیه‌ها و نظریه‌های متنوعی در مورد علل شکل‌گیری، ساخت و هویت اصلی سازندگان این خطوط از طرف محققان، محققان، باستانشناسان و تیم‌های تحقیقاتی مطرح شده.
با اینکه راز اصلی این اثر باستانی و اعجاب‌انگیز بازم در هاله‌ای از ابهام قرار داره اما بعضی نظریه‌پردازان با اشاره به اینکه مردم دوران باستان قادر به خلق اینجور خطوطی با به کار گیری وسایل ابتدایی نبوده‌ان، بر این باور هستن که خطوط نازکا رو موجودات فرازمینی ساخته‌ان.
ساکنان قدیمی، تشریفاتی رو روی این راه‌ها و اشکال انجام می‌دادن تا از خدایان تشکر کنن
بعضی باستان‌شناسی باور دارن مردم نازکا این خطوط رو با به کار گیری وسایل ساده و لوازم زمین‌پیمایی و نقشه‌ورداری ایجاد کرده‌ان.
یا بد نیس اشاره کنیم که بعضی محققان مثل «جو نیکل» و تیمش با به کار گیری تکنولوژی ساده که در دسترس مردم نازکا بوده، و بدون دید هوایی و فقط با نقشه‌های دقیق، تونستن حتی اشکالی بزرگ‌تر رو درزمان چندین روز بوجود بیارن.
«اریک فون دنیکن» – نویسنده سوئیسی و جنجالی کتاب ارابه خدایان – ادعا کرده که این خطوط واقعا فرودگاهی واسه سفینه‌های فضایی بیگانه بوده.
بسیاری محققان عقیده دارن که انگیزه مردم نازکا، مذهبی بوده.
یعنی خلق اشکالی که تنها خدایان از آسمون قادر به دیدن اونا بطور روشن هستن.
در سال ۱۹۸۵ یه باستان‌شناس به نام «جوهان رین هارد»، مدعی بود که این خطوط به عنوان راه‌های مقدسی بودن که به خدایانی منتهی می‌شدن. این خدایان در اون نقطه عبادت می‌شدن و اشکال هم به عنوان موضوعاتی ظاهری واسه طلب کمک از خدایان بودن.
فرضیه دیگری هست که مردم نازکا می‌خواستن تا به مناطقی که در افق دور واقع شده، جایی که خورشید و دیگه اجرام آسمونی طلوع یا غروب می‌کنن، اشاره کنن. این فرضیه به وسیله دو محقق آزمایش و بررسی شد و هر دو نتیجه گرفتن که مدارک کافی واسه توجیه نجومی وجود نداره.
«جوهان رین هارد»، مدعی بود که این خطوط به عنوان راه‌های مقدسی بودن که به خدایانی منتهی می‌شدن.
تئوری دیگری ادعا می‌کنه که خطوط نازکا باقی‌مونده «معابد راه رونده» هستن؛ جایی‌که یه گروه بزرگ از عبادت کنندگان در امتداد یکی از خطوط که وقف شده واسه یه ذات مقدس بوده، راه می‌رفتن.
ساکنان دهکده‌های محلی می‌می گن که ساکنان قدیمی، تشریفاتی رو روی این راه‌ها و اشکال انجام می‌دادن تا از خدایان تشکر کنن و ادامه داشتن باران و آب رو از کوه‌های آند تضمین کنن.
اما در آخر، جنجالی‌ترین فرضیه درباره این خطوط به وسیله «اریک فون دنیکن» – نویسنده سوئیسی و جنجالی کتاب ارابه خدایان – مطرح شده؛ اون ادعا کرده که این خطوط واقعا فرودگاهی واسه سفینه‌های فضایی بیگانه بوده.
